کد مطلب:292044 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:264
کرامت مادر
بزرگ زاده ای از نسل دو تن از بزرگ ترین شخصیت های اجتماعی ـ مذهبی رومیان، ملیكه، دختر «یشوعا» فرزند قیصر روم، كه مادرش نیز از فرزندان حضرت شمعون، وصی حضرت عیسی مسیح(علیه السلام) بود، افتخار مادری حضرت مهدی(علیه السلام)را یافت.
او به دنبال ماجرایی شگفت كه باعث به هم خوردن مراسم ازدواجش با یكی از بزرگ زادگان قیصر شد، پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) را در خواب دید و به پذیرش اسلام افتخار یافت و در جریان یكی از جنگ ها خود را در زمره اسیر شدگان رومی به مركز حكومت عباسیان (بغداد) رسانید ودر آنجا به امر «امام هادی(علیه السلام)» توسط «بشربن سلیمان» خریداری شد و در خانه آن امام بزرگوار به همسری امام حسن عسكری(علیه السلام) در آمد.
او را به نام های «نرجس»، «سوسن»، «ریحانه» و «صقیل» ذكر كرده اند( [9] ). عفّت، ایمان، طهارت، نیكویی اخلاق و رفتار او به اندازه ای بود كه «حكیمه خاتون» كه خود فرزند امام و خواهر امام و عمّه امام بود در تكریم و بزرگ داشت او می كوشید و حضرت امام هادی(علیه السلام) همواره از او به نیكی یاد می فرمود.
پیش از این ها نیز امیرالمؤمنین(علیه السلام)و امام صادق(علیه السلام) و امام محمد تقی(علیه السلام)، از او با عنوان های خِیَرَةُ الأِماء (برگزیده از كنیزان) و سیّدة الأِماء (سرور كنیزان) یاد نموده بودند.
در مدّت حمل، هیچ اثری بر مادر امام زمان(علیه السلام)پدیدار نبود و فقط در آخرین شب بود كه امام حسن عسكری(علیه السلام) از حضرت حكیمه درخواست كردند كه:
«ای عمّه! افطار امشب را پیش ما قرار بده; زیرا خدای عزّوجلّ امشب تو را به ولادت ولیّ و حجّت خویش شادمان خواهد ساخت»( [10] ).
او به دنبال ماجرایی شگفت كه باعث به هم خوردن مراسم ازدواجش با یكی از بزرگ زادگان قیصر شد، پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) را در خواب دید و به پذیرش اسلام افتخار یافت و در جریان یكی از جنگ ها خود را در زمره اسیر شدگان رومی به مركز حكومت عباسیان (بغداد) رسانید ودر آنجا به امر «امام هادی(علیه السلام)» توسط «بشربن سلیمان» خریداری شد و در خانه آن امام بزرگوار به همسری امام حسن عسكری(علیه السلام) در آمد.
او را به نام های «نرجس»، «سوسن»، «ریحانه» و «صقیل» ذكر كرده اند( [9] ). عفّت، ایمان، طهارت، نیكویی اخلاق و رفتار او به اندازه ای بود كه «حكیمه خاتون» كه خود فرزند امام و خواهر امام و عمّه امام بود در تكریم و بزرگ داشت او می كوشید و حضرت امام هادی(علیه السلام) همواره از او به نیكی یاد می فرمود.
پیش از این ها نیز امیرالمؤمنین(علیه السلام)و امام صادق(علیه السلام) و امام محمد تقی(علیه السلام)، از او با عنوان های خِیَرَةُ الأِماء (برگزیده از كنیزان) و سیّدة الأِماء (سرور كنیزان) یاد نموده بودند.
در مدّت حمل، هیچ اثری بر مادر امام زمان(علیه السلام)پدیدار نبود و فقط در آخرین شب بود كه امام حسن عسكری(علیه السلام) از حضرت حكیمه درخواست كردند كه:
«ای عمّه! افطار امشب را پیش ما قرار بده; زیرا خدای عزّوجلّ امشب تو را به ولادت ولیّ و حجّت خویش شادمان خواهد ساخت»( [10] ).